حسین و فرار مردم از همراهی اودر چنین شرایطی است که افراد همراه امام حسین وی را ترک می کنند.حبیب بن مظاهر از امام رخصت گرفت برای دعوت عشیره ی خود برای همراهی امام برود.اما شب نبرد منطقه را خالی کردند!این واقعیت که فرزدیق می گوید مکمل همه ی بحث ماست:دلهاشان با توست و شمشیرهاشان بر تو.
قیام امام حسین برای ایجاد کردن شرایط و واکنشهای مناسب برنامه ریزی شده بودتا جنبش از خلال ان ایجاد شود.از این رو امام حسین با خون خویش و فرزندان و یارانش و همه ی اعتبار سیاسی و تاریخی حتی شمشیر و عمامه ی جدش پیامبر وارد مبارزه می شود تا همهی راههای تعبیر و اعتقاد به شکست را فروبندد.
نتایج قیام:
در هم شکستن چهارچوب ساختگی دینی که امویان و یارانشان تسلط خود را بر ان قرار داده بودند.
ایجاد احساس گناه:شهادت فجیع امام حسین در کربلا و وقایع پس از آن موجی از احساس گناه در وجدان هر مسلمانی ایجاد کرد.آنان دریافتند می توانستند او را یاری کنند اما نکردند.این احساس گناه دو جنبه داشت:از طرفی انسان وادار می شد گناهی را که مرتکب شده با کفاره بشوید و دوم انکه نسبت به کسانی که او را وادار به این گناه کردند احساس نفرت و کینه کند.
اخلاق جدید.قیام امام موجب شد در جامعه نوعی اخلاق بلند نظرانه ایجاد شود.امام و یارانش در این قیام اخلاق متعالی اسلامی را به نمایش گذاردند.مردم عادت کرده بودند ببینند رهبرانشان وجدان خود را به پول بفروشند در برابر ستمکار سرخم کنند و بهره ببرند.اما حسین و یارانش چنین نکردند.
روح مبارزه جویی:قیام حسین بعد از مدتی خاموشی موجب برانگیختن روح مبارزه جویی در مسلمانان شد.این قیام همه ی سدهای روحی و اجتماعی که مانع قیام می شد شکست.
نمونه هایی مانند قیام توابین,انقلاب مدینه,قیام مختارثقفی,انقلاب مطرف بن مغیره و انقلاب ابن اشعث و انقلاب زیدبن علی بن حسین نمونه هایی از قیام هایی بود که از روح حسینی نشات گرفت.
قیام حسین بن علی سر اغاز جنگ و قیام در تاریخ انقلاب بود و ان نخستین قیامی بود که طریق مبارزه جویی را به مردم ازاده که آن روحیه را از دست داده بودند آموخت.
امیدوارم رهروان راستین آن امام بزرگوار باشیم.التماس دعا